معنی از اقیانوس ها

اقیانوس. [اُ / اِق ْ] (معرب، اِ) نامی است که یونانیان باستان و اروپائیان به بحر محیط اطلاق میکنند. عرب این نام را پذیرفته و معرب ساخته اند. به این اسم آن مقدار آبی را که سه ربع از کره ٔ زمین یعنی 374 میلیون کیلومتر مربع را احاطه کرده است می نامند. علمای جغرافیا نوعاً اقیانوس را تقسیم کرده اند به: 1- اقیانوس منجمد شمالی. 2- اقیانوس منجمد جنوبی. 3- اقیانوس اطلس. 4- اقیانوس کبیر که جزء غربی آنرا اقیانوس هندنیز مینامند. (ناظم الاطباء). اوقیانوس:
در آن ژرف دریا شگفتی بماند
که یونانیش اوقیانوس خواند.
نظامی.

هند، اطلس، آرام، منجمد شمالی، منجمد جنوبی

اوشنوس

پهناب، بحر محیط

علم المحیطات

محیط

زراه دانش ها (مصدر اسم) اقیانوس دانشها بحرالعلوم آنکه دانش تبحر دارد.

دریای بسیار بزرگ را گویند

بحر، دریا، قلزم، یم،
(متضاد) بر، خشکی

oceano

(اُ) [معر.] (اِ.) مأخوذ از یونانی. دریای بسیار بزرگ.

بحر محیط، دریای بسیاربزرگ، هر یک از پنج پهنۀ گستردۀ آب شور با دریاها و جزیره‌های بسیار که به هم متصل هستند و اطراف کرۀ زمین را فرا گرفته‌اند،

ابردریا، ژرف دریا

Meer (n), Ozean (m)

بحر

242